ေဆြမ်ိဳး ဂုဏ္သိန္ စည္းစိမ္ဥစၥာ စေသာ သမၸတၱိတုိ႔ တစ္ခုခု ပ်က္စီးသည့္အခါတုိ႔၌ ျပင္းစြာျဖစ္ေသာ ေဒါသကို “ဥပါယာသ”ဟု ေခၚ၏။ ရုိးရုိးေဒါသျဖစ္ေသာအခါ စိတ္ဆုိး၏။ သတ္ျဖတ္ခ်င္၏။ ဤဥပါယာသဟုေခၚေသာ ေဒါသျဖစ္ေသာအခါ၌ကား လြန္စြာ စိတ္ပူပန္၏။ ပူပန္ေသာ စိတ္၏ အပူဓာတ္သည္ ႏွလံုးေသြးကို အရွိန္ဟပ္သျဖင့္ ႏွလံုးေသြးမွ ျဖာ၍က်ေသာ ေသြးမ်ားသည္ အေၾကာသို႔ေလွ်ာက္ကာ တစ္ကိုယ္လံုး ထူပူျပီးလွ်င္ ေမ့ေျမာ၍ပင္ သြားတတ္၏။ အပူလံုးဆုိ႔ကာ တက္သြားတတ္သည္။
ေဆြမ်ိဳးတစ္ေယာက္ပ်က္စီးရာ၌ ငိုသံထြက္လာေသာ ပရိေဒ၀သည္ အလြန္အမင္း ျပင္းထန္လာေသာအခါ မငိုႏုိင္ေတာ့ဘဲ တက္သြား၏။ ထုိထက္သြားျခင္းကား ဥပါယာသေဒါသ၏ စနက္ပင္တည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဥပါယာသသည္ ေသာကပရိေဒ၀ တို႔ထက္ အပူျပင္းေလသည္။ ေသာက၏ ပူပံုသည္ ဆီခ်က္ရာ၌ အိုးအတြင္းမွာ က်က္ေနျခင္းႏွင့္ တူ၏။ ပရိေဒ၀၏ငိုသံ အျပင္သို႔ လွ်ံပံုသည္ ဆီက်က္၍ ေ၀တက္လွ်ံလာျခင္းႏွင့္ တူ၏။ ဥပါယာသ၏ ပူေလာင္ပံုကား က်န္သမွ်ဆီေတြ ကုန္ခန္းေအာင္ က်က္ေနျခင္းႏွင့္ တူသည္။
ဥပါယာသ ျဖစ္တတ္သူမ်ား
ဤဥပါယာသသည္ စိတ္အားငယ္တတ္သူနွင့္ သူတစ္ပါးကို ယံုၾကည္အားကိုးေနသူမ်ား၌ အျဖစ္မ်ား၏။ အမ်ားအားျဖင့္ မိန္းမသားတို႔၌ ျဖစ္တတ္ၾက၏။ မိန္းမသားတုိ႔၏စိတ္သည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေယာက္်ားတုိ႔ စိတ္ေလာက္ မၾကီးမားလွေခ်။ ရုပ္အေနကလည္း အင္အားနည္းပါသည္။ စိတ္ကို ၾကီးမားေအာင္ ျပဳျပင္တတ္ေသာ အသိဉာဏ္ ဗဟုသုတမ်ားလည္း မရွိရွာၾက။ သူတစ္ပါးတို႔ကိုလည္း အားကိုးေလ့ရွိၾက၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထိုသူမ်ား သႏၱာန္၌ ေသာကျဖစ္လွ်င္ ပရိေဒ၀လည္း ျဖစ္ေတာ့၏။ ထုိေသာက ပရိေဒ၀ ဥပါယာသအျဖစ္သို႔ တုိးတက္ကာ မၾကာခင္ ေမ့ေျမာသြားရရွာေလသည္။ (ေယာက္်ားမ်ားပင္ ခႏၶာကိုယ္အားနည္းေသာအခါ စိတ္ဆင္းရဲမခံႏုိင္သည္မွာ မ်က္ျမင္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ကြယ္လြန္၍ ပူေဆြးဒုကၡေရာက္ေသာအခါ ထုိဒုကၡကို ခံႏုိင္ေအာင္ အားရွိေသာ အစားအေသာက္ကို စားေသာက္မိေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါ။) သို႔ျဖစ္၍ မ်ားစြာေသာ ေယာက္်ားမိန္းမတို႔၌ ဒုကၡတစ္ခု ေတြ႕ၾကံဳရေသာအခါ ပထမျဖစ္ေသာ ေသာကပရိေဒ၀မီးကိုပင္ အျမန္ဆံုး ျငိမ္းေအာင္ ျငိွမ္းသင့္ၾကေပသည္။ (“ေသာပရိေဒ၀ ျငိမ္းေအးရန္ အေၾကာင္းမ်ားကို ျပခဲ့ျပီ။) ဤမွ်ေသာ စကားအစဥ္ျဖင့္ ေဒါသႏွင့္ စပ္၍ ျပဖြယ္အခ်က္မ်ား ျပီးေပျပီ။
♣ ဒုကၡ ေဒါမနႆအေၾကာင္းကိုဒီမွာ ♣ ႏွိပ္ၿပီး ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါတယ္။
ေမတၱာရိပ္မွ စာစီဓမၼဒါနျပဳပါသည္။