သားေတာ္,သမီးေတာ္ သာသနာ၀င္ခန္း
ေက်ာင္းတုိက္မ်ားကို လွဴဒါန္းပူေဇာ္ရာ၌ မဟာရာဇာသည္ အလြန္၀မ္းေျမာက္သည္ ျဖစ္၍… “ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္၏ သာသနာ၀ယ္ အဘယ္သူ၏ စြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းမႈသည္ အႀကီးက်ယ္ဆံုး ျဖစ္ပါသနည္း”ဟု ေမးေလွ်ာက္ေလရာ သံဃာမ်ား၏ တာ၀န္လႊဲခံရ ေသာ အရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆေထရ္က မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ…
မေထရ္ ။ ။ မဟာရာဇာ … ပစၥည္းေလးပါး လွဴဒါန္းေရး၌ ဒကာေတာ္ႏွင့္တူသူသည္ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ လက္ထက္ေတာ္တုန္းကပင္ မရွိခဲ့ပါ၊ ဒကာေတာ္၏ စြန္႔ၾကဲမႈသာ အႀကီးက်ယ္ဆံုးျဖစ္ပါေပသည္။
မဟာရာဇာ ။ ။(ထုိစကားကုိၾကားရလွ်င္ အလြန္႔အလြန္ႏွစ္သက္ ရႊင္ပ်၍) ဒီလုိျဖစ္လွ်င္ ဒကာေတာ္သည္ သာသနဒါယာဒ (သာသနာ့အတြင္းသား=သာသနာ့ေဆြေတာ္ မ်ိဳးေတာ္) ျဖစ္ၿပီ မဟုတ္ပါလား။
မေထရ္ ။ ။(ထုိစကားကုိ ၾကားရလွ်င္ မဟိႏၵမင္္းသားကုိ သတိထားေတာ္မူမိ၏၊ သာသနာေတာ္၌ ဤမင္းသား ေရာက္လာလွ်င္ သာသနာေတာ္ အလြန္တုိးတက္လာ မည္ကိုလည္း ေျမာ္ျမင္ေတာ္မူ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ အမွန္ လည္းက် စကားသံုးလည္း လွေလေအာင္) မဟာရာဇာ…ေျမျပင္မွအထက္ ဘ၀ဂ္တုိင္ေအာင္ ပစၥည္း ပံုႀကီးကုိ လွဴဒါန္းပါေသာ္လည္း “သာသနဒါယာဒ”ဟု မေခၚႏုိင္ေသး၊ “ပစၥယဒါယကာ”ဟုသာ ေခၚႏုိင္ သည္၊ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာမဟူ မည္သူမဆုိ မိမိရင္ေသြး ကုိ သာသနာတြင္း သြင္းပုိ႔ ခ်ီးေျမႇာက္ႏုိင္သူသာ သာသနာေတာ္ႏွင့္ေသြးစပ္၍ “သာသနဒါယာဒ”ဟု ဆိုအပ္ေပသည္။
မွတ္ခ်က္ ။ ။[ဒါယာဒ-အေမြကုိ ခံယူသူ၊ ထုိသူႏွင့္တူေသာ ေဆြမ်ိဳး] သားက သာသနာ၀င္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မိဘလည္း သာသနာႏွင့္ေသြးစပ္၍ သာသနဒါယာဒ (သာသနာ့ေဆြမ်ိဳး) ျဖစ္ရသည္-ဟူလုိ။
မဟာရာဇာ ။ ။ ထုိအခါ သာသနဒါယာဒ အျဖစ္ကုိ လြန္စြာ လုိလားေသာ မဟာရာဇာသည္ အိမ္ေရွ႕မင္းရာထူး ေပးဖုိ႔ရန္ မွန္းထားအပ္ေသာ မဟိႏၵမင္းသားကို (အိမ္ေရွ႕ရာထူးထက္ ရဟန္းအျဖစ္ကပင္ သာလြန္၍ ျမတ္၏ဟု အၾကံျဖစ္ကာ) “ခ်စ္သား…ရဟန္းျပဳႏုိင္ ပါ့မလား”ဟု ေမးေလသည္။
မင္းသား ။ ။ (ထုိအခ်ိန္မွာ သာသနာေတာ္၏ ဂုဏ္တက္ခ်ိန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရဟန္းျပဳရျခင္းကုိ အထင္မေသး ေသာေခတ္ ျဖစ္ရကား ဘေထြးေတာ္ အိမ္ေရွ႕မင္း ရဟန္းျပဳတုန္းကပင္ အားက်ေနေသာ မင္းသားက) “ျပဳႏုိင္ပါသည္”ဟု သံေတာ္ဦးတင္ေလသည္။
မဟာရာဇာ ။ ။ (သမီးေတာ္ဘက္ လွည့္၍) “ခ်စ္သမီးေကာ ဘိကၡဳနီ မျဖစ္ခ်င္ဘူးလား”ဟု ေမးရာ “ျဖစ္ခ်င္ပါ ေၾကာင္း” ေလွ်ာက္သျဖင့္ သားေတာ္ သမီးေတာ္ ႏွစ္ေယာက္လံုးကုိပင္ သာသနာတြင္းသုိ႔ သြင္းပုိ႔၍ သာသနဒါယာဒအျဖစ္ကုိ ခံယူေလသည္။