စိတ္၏ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းျခင္း သေဘာသည္ ေဒါသမည္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ “ေဒါသတြက္ေၾကာင့္ - စိတ္စက္ခက္ထန္”ဟု ဆုိခဲ့သည္။ ခက္ထန္-ဆိုေသာ္လည္း ရူးရူးရွဲရွဲ ခက္ထန္ျခင္း တစ္မ်ိဳးသာမဟုတ္။ စိတ္ညစ္ႏြမ္းေနျပန္လွ်င္လည္း မညစ္ႏြမ္းေသာ စိတ္ကဲ့သို႔ ညက္ညက္ေညာေညာ မရွိ။ စိတ္ပံုမွာ ဖြာတာတာ ၾကမ္းတမ္းတမ္း ရွိရကား စိတ္ညစ္ႏြမ္းမူ၊ စိတ္အားငယ္မူ၊ ေၾကာက္လန္႔မူမ်ားလည္း ေဒါသေဘာပင္။
အခ်ဳပ္မွာ - စိတ္ညစ္မူ၊ စိတ္မခ်မ္းသာမူ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မူ၊ စိတ္ပ်က္မူ၊ စိတ္ေကာက္မူ၊ စိတ္ဆုိးမူ၊ ရန္ျငိဳးဖြဲ႕မူ၊ ဆဲဆုိေငါက္ငမ္း ေျခာက္ခ်မ္းမူ၊ တုိက္ခုိက္မူ၊ ေသေၾကပ်က္စီးေအာင္ ၾကံေဆာင္မူ အစုစုသည္ ေဒါသခ်ည္းတည္း။ ေၾကာက္လန္႔မူ၊ ၾကမ္းတမ္းမူ ၂-မ်ိဳးလံုး၌ပင္ ေဒါသ ပါ၀င္ရကား ေဒါသၾကီး၍ စိတ္ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းသူသည္ ေၾကာက္စရာရွိလွ်င္လည္း ေၾကာက္လြယ္တတ္သည္။ ထုိသူမ်ိဳးကို သတိထား၍ အကဲခတ္ပါေလ။ (ခက္ထန္ကို အတက္ေဒါသ၊ ေၾကာက္ရြံ႕မူကို အသက္ေဒါသဟုလည္း ခြဲၾကေသး၏။)
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၀တၳဳ
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္၀တၳဳ
ျပခဲ့ျပီးေသာ ေဒါသမ်ားကို အေတာ္စံုေအာင္ ခံစား၍ သြားရရွာေသာ အမ်ိဳးသမီးကေလးတစ္ဦး၏ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၌ ျဖစ္ပံုကိုု ေဒါသသေဘာ အမ်ိဳးသမီးကေလးတစ္ဦး၏ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၌ ျဖစ္ပံုကို ေဒါသသေဘာ သိရုံသာမက လူငယ္ခ်င္း ေမတၱာမမွ်ဘဲ အတင္းေပးစားေလ့ရွိေသာ မိဘတုိ႔ကို သတိရေစသလိုလည္း ျဖစ္ေပသည္။ ဤ၀တၳဳပါ ငယ္ရြယ္သူ ၂-ေယာက္ကား တစ္ေယာက္သေဘာကို တစ္ေယာက္မသိၾက။ ၂-ဖက္မိဘတုိ႔ ေစ့စပ္ခ်က္ျဖင့္ လက္ထပ္ျပီးၾကေလျပီ။ သတုိ႔သမီးေလးသည္ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးပီပီ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ႏွင့္ ၀တ္ေက်ေအာင္ ျပဳရွာေပ၏။ သို႔ေသာ္ သတို႔သားက ဘယ္ဟာျပဳျပဳ အေကာင္းဟုမထင္၊ ခင္မင္ယူယမူ မရွိေခ်။
မိမိကျပဳစုပါလ်က္ ခင္ပြန္းက ဂရုမစိုက္သည့္အတြက္ သတုိ႔သမီး စိတ္ပ်က္စ ျပဳလာသည္။ စိတ္ညစ္။ စိတ္မခ်မ္းသာ။ မၾကာမၾကာ မူိင္ေနသည္။ နဂိုကပင္ မေက်နပ္ေသာ ခင္ပြန္းသည္သည္ ထုိမသာယာျဖစ္ေနပံုကို ျမင္လွ်င္ သာလႊတ္၍ပင္ ရြံမုန္းကာ တစ္ခါတစ္ခါ အၾကမ္းဖက္လာ၏။ သတုိ႔သမီးက စိတ္နာ၏။ ခင္ပြန္းသည္၏ ျပဳမူပံုကို မေက်နပ္ႏုိင္။ သို႔ေသာ္ မည္သို႔မွ် မတတ္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ မိမိ၀တၱရားေက်ေအာင္ ျပဳျမဲျပဳရွာ၏။
သို႔ရာတြင္ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္သား မဟုတ္ဘဲ စိတ္၀ိညာဥ္ကိုပါေသာ ကိုယ္ခႏၶာျဖစ္ရကား မၾကာခဏ မိမိ၏ဘ၀ကို အဆံုးစီရင္ရန္ ၾကံေလသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေဒါသထြက္ျခင္း၊ စိတ္ပ်က္ျခင္း၊ စိတ္ညစ္ျခင္း၊ စိတ္မခ်မ္းသာျခင္း၊ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းတုိ႔ ဆက္တြဲ၍ ေလာကငရဲခံကာ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ ဖြားျမင္ျပီးသည့္တုိင္ေအာင္ ေအာင့္အည္းခဲ့ပါေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုး၌ မေစာင့္စည္းႏုိင္ေတာ့ရကား ကိစၥတစ္ခုအတြက္ အျခားျမိဳ႕သို႔ သြားေနေသာ ခင္ပြန္းသည္ထံသို႔ စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာသည္မွာ ----
“အရွင္ --- မိဘမ်ား ေပးစားေသာ ခင္ပြန္းပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း အရွင့္ကို အမွန္ခ်စ္၍ အရွင္၏အခ်စ္ကိုလည္း ရရွိႏုိင္ရန္ အမွန္ပင္ ၾကိဳးစားခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္မ၏ ၾကိဳးစားမူေတြမွာ အက်ိဳးမရသည့္အျပင္ “မာယာမ်ားတယ္”ဟုသာ အထင္ခံရ၍ စိတ္ပ်က္လွသျဖင့္ ဘ၀ကို အဆံုးစီရင္ရန္ မၾကာခဏၾကံေသာ္လည္း ကေလးမ်ား မ်က္ႏွာေထာက္၍ အထမေျမာက္ခဲ့ပါ။ ယခုမွာမူ ဆက္လက္၍ ေနေသာ္လည္း စိတ္ညစ္ရုံသာ ရွိမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဤစာကို ေရးျပီးေနာက္ ကေလးမ်ား စားမည့္မုန္႔ထဲ၌ အဆိပ္ခတ္ျပီးလွ်င္ ကြ်န္မ၏ဘ၀ကို အဆံုးစီရင္လုိက္ပါျပီ။”
အထက္ပါစာကို ရျပီးေနာက္ ခင္ပြန္းသည္ ေယာက္်ားလည္း သူ႔ဇနီး၏ လိမၼာပံုေတြကို အကုန္အစင္ ထင္ျမင္လာရေတာ့ကား ကပ်ာကသီ ျပန္သြားေလရာ အိမ္ေပၚမွာ ျပင္ထားေသာ မိသားစု ၃-ဦး၏ အေလာင္းကိုသာ ေတြ႕ရသျဖင့္ အဆင္သင့္ရွိေသာ ေသနတ္ျဖင့္ သူ၏ဇာတ္ကိုပါ အဆံုးသတ္လုိက္ေလသည္။ (ဤ၀တၳဳ၌ ေဒါသျဖစ္ပံုမ်ား ထင္ရွားေလျပီ)။ ဤ၀တၳဳကိုေထာက္၍ အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ဆံုးေတြ႕ၾကရေသာအခါ သေဘာထားၾကီးၾကီး ထား၍ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါေလ။
အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာစာအုပ္မွ ထုတ္ႏူတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။
♣ ဒိ႒ိအေၾကာင္းကိုဒီမွာ ♣ ႏွိပ္ၿပီး ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါတယ္။